Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Οι αγάπανθοι προστάζουν…





















Οι άγιοι ιεράρχες μας δεν ασχολούνται με πεζά θέματα της μάταιης καθημερινότητας. Ανεργία, φτώχεια, πείνα, αυτοκτονίες, εξευτελισμοί, κλοπές περιουσιών κλπ. Έτσι κι αλλιώς η ευτυχία δεν βρίσκετε εδώ αλλά στην μετά θάνατο ζωή, οπότε όσο πιο γρήγορα πεθάνουμε τόσο το καλύτερο για μας. Θα πάμε μια ώρα αρχύτερα στον παράδεισο.
Στο θέμα όμως της ομοφυλοφιλίας -ένα θέμα που το γνωρίζουν πολύ καλά- δεν σηκώνουν μύγα στο μπαστούνι τους. Και υποθέτω φαντάζεστε το γιατί.
Αντί να επεκταθώ, παραχωρώ το λόγο στο μεγάλο μας ποιητή Γιώργο Σεφέρη. (Κι’ όποιος κατάλαβε, κατάλαβε):

Αν αρχίσω να τραγουδώ θα φωνάξω
κι αν φωνάξω-
Οι αγάπανθοι προστάζουν σιωπή
σηκώνοντας ένα χεράκι μαβιού μωρού της Αραβίας
ή ακόμη τα πατήματα μιας χήνας στον αέρα.
……………..
Κι ο αγέρας κι ο κατακλυσμός και τ' ανθρώπινα σώματα,
κι οι αγάπανθοι καρφωμένοι σαν τις σαΐτες της μοίρας
στην αξεδίψαστη γης
συγκλονισμένοι από σπασμωδικά νοήματα,
θα 'λεγες είναι φορτωμένοι σ' ένα παμπάλαιο κάρο
κατρακυλώντας σε χαλασμένους δρόμους, σε παλιά καλντερίμια,
οι αγάπανθοι τ' ασφοδίλια των νέγρων.


Πώς να τη μάθω ετούτη τη θρησκεία;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου